Pampus Hout

Pampushout is een van de stadsbossen van Almere. Het dankt zijn naam aan het eiland Pampus, gelegen in het IJmeer. Heel Pampushout beslaat ca 500 hectare. Je kunt er wandelen, fietsen en zelfs paardrijden. Maar de Pampushout is niet alleen van betekenis voor recreanten, maar is een ook een belangrijk stuk natuur voor de daar levende dieren en planten. 

Pampushout is een van de meest bezochte bossen van Almere. Het bos ademt de sfeer van een uitgestrekt en ruim opgezet buitengebied. Het is een bonte lappendeken van bosvakken, lanen, boomgroepen, open plekken en akkers. De eerste aanplant van de bospercelen is gestart in 1978. Pampushout bestaat uit twee aan elkaar gelegen bosgebieden. Deze bospercelen zijn middels een smalle beplantingsstrook met elkaar verbonden.

In Pampushout wordt er veel gezaagd en gekapt. Met name als de populieren kaprijp zijn. Het kappen is nodig om andere bomen en struiken meer ruimte te geven. Een deel van de gekapte bomen blijft liggen. Hier komen bijzonder insecten op af en ook mossen en paddenstoelen groeien hier. In het bos wonen veel zangvogels, maar ook reeën, vossen en konijnen. 

Er zijn meerdere wandelroutes uitgezet in Pampushout. Waaronder de wandelroute die start op de Heliplaats. Parkeren kun je op de heliplaats. De route wordt aangegeven met paaltjes waarvan de kop geel geverfd is. De route is circa 4.2 kilometer lang en kan in drie kwartier tot een uur gelopen worden. Voor een extra lange wandeling door Pampushout kun je deze route koppelen aan de route uit het andere gedeelte van Pampushout. Deze 12 kilometer lange route staat uitgetekend op het kaartje. Deze wandeling kan gestart worden bij Manege Pampus. Door wegwerkzaamheden bij de manege is de parkeerplaats bij de start van deze wandeling helaas verdwenen.

Vanaf de manege kun je ook kiezen voor een uitgezette wandeling van 4.2 kilometer. Ook deze route wordt aangegeven door paaltjes met een geelgeschilderde kop. 

De wandelpaden in Pampushout bestaan voor het grootste deel uit hoog gras, waardoor het bij vochtig weer lastig wandelen is. Doordat er regelmatig gewerkt wordt in het bos door het Flevolandschap, zijn veel paden omgewoeld en modderig geworden. Na regenval kan de Almeerse klei behoorlijk glibberig zijn en de paden niet goed toegankelijk. Hoog schoeisel is hier een must, bij voorkeur (rubber) laarzen. 

In het bos zijn slootjes en andere watertjes te vinden. Deze zijn echter niet fris genoeg om je hond even mee ‘schoon’ te spoelen als zijn buik onder de modderige klei zit. Een handdoek meenemen om je hond even af te boenen voor hij weer de auto in gaat, is dan ook geen overbodige luxe.

Voor veel hondenbezitters is dit het ideale terrein om de hond uit te laten. Onderweg kom je daarom vooral andere hondenbezitters tegen. Over het algemeen is het echter rustig wandelen en op dagen met wat minder goed weer kom je vrijwel niemand tegen. 

Sommige wandelpaden zijn tevens ruiterpaden. Het kan daarom voorkomen dat je een paard met ruiter tegenkomt. De meeste honden zijn dol op paardenluchtjes en snuffelen eraan of rollen er in. Laat je hond er echter niet van eten; het ontwormingsmiddel dat voor paarden gebruikt wordt is giftig voor honden kan via de paardenontlasting je hond vergiftigen. 

In Pampushout mag de hond alleen loslopen als hij goed onder appel staat. Het is verstandig je hond op het pad te houden, want in het bos wonen reeën die zich overdag tussen de bomen verschuilen. 

Aangezien Manege Pampus precies aan de rand van het bos ligt, maken veel ruiters gebruik van de ruiterpaden. 

In Pampushout is een wrak van een vrachtschip teruggevonden. Het schip moet tussen 1750 en 1800 gezonken zijn. Het schip, met zijn afmetingen van 21 bij 4.5 meter behoort tot de grootste wrakken van Zuidelijk Flevoland. Aan boord vond men een schedel van een verdronken schaap. Het schip ligt in een beschermende grafheuvel. Deze is goed herkenbaar en ligt tussen de Godendreef en het Homeruskwartier. De sloot is er in een U-vorm omheen gegraven.